Porto de Vigo

Vistas da cidade

Anoitecer en Ourense

A felicidade non depende do que pasa ao noso arredor, senón do que pasa dentro de nós; a felicidade mídese polo espírito co cal lle facemos fronte aos problemas da vida.
A felicidade é un asunto de valentía; é tan sinxelo sentirse deprimidos e desesperados.
A felicidade é un estado da mente. Non somos felices ata que non decidamos selo.
A felicidade non consiste en facer sempre o que queremos; pero sí en querer todo o que fagamos.
A felicidade nace de pór os nosos corazóns no noso traballo e de facelo con ledicia e entusiasmo.
A felicidade non ten receita; cada quen cocíñaa coa sazón da súa propia meditación.
A felicidade non é unha pousada no camiño, senón unha maneira de camiñar pola vida.

Vistas preto de Ourense

Loitar equivale a vivir. Con cada amencer xorden arelas e propósitos que animan a vida e convidan a loitar por eles. Non che debe importar nunca cal sexa o humilde motivo ou cal sexa a inspiración moi sinxela que ateigue as horas da túa vida co fervor do que constrúe unha obra duradeira; non importa que, en apariencia, os teus esforzos se encamiñen ata un traballo que, mesmo de acordo coa túa opinión, está falto de valor, porque o auténtico, o positivamente humano e marabilloso e facer algo e facelo constantemente, dende o principio e rematalo. Se nas cousas de tódolos días chegas a acadar que o proceso da construcción se faga en ti unha costume, cando chegue o momento crítico das loitas máis hostís e das máis elevadas realizacións, atoparaste ben disposto e preparado, e saberás triunfar nas tarefas minúsculas e sinxelas da vida diaria.


O verdadeiro segredo dos triunfos definitivos está nos éxitos pequenos, pero moitas veces repetidos; está na costume da loita, acadada no traballo cotián, nesas batallas de cada minuto que garanten o vigor, a seguridade e a firmeza dos esforzos transcendentes da vida futura. Lograr, é onde está tamén o segredo da felicidade. Lograr aquelo que te propoñas para o mellor encamiñado da túa vontade, para a superación do teu espírito, para o máis abundante rendemento da túa acción, equivale a triunfar polo propio merecemento, ou o que é o mesmo: equivale a vivir.

Vistas preto de Ourantes - Ourense

Parroquia de Arrabaldo - Ourense

Río Miño

Praza Maior - Ourense

28/12/2009

Castro de San Cibrao de Las - Ourense

A Ponte Romana - Ourense

A Ponte Romana de Ourense, tamén coñecida como Ponte Vella ou Ponte Maior é unha das mellores conservadas do país.

Está situada sobre o río Miño e une a zona centro da cidade de Ourense co barrio da Ponte. A súa orixe data do século I da cal só queda unha parte na base da Ponte.

Foi reconstruída tras derrubarse o arco principal no século XII. A última reforma foi no ano 1667 dirixida por Melchor de Velasco Agüero, e conserva os elementos romanos orixinais, coma os arcos de inicio. Nesta Ponte estivo unha torre defensiva que se mantivo en pé ata 1839 e que se demoleu xunto con outra xemelga, que dous ou tres anos antes construírase na marxe oposta pola guerra carlista. Esta torre aparece no escudo da cidade.

A Ponte conserva sete arcos dos once orixinais. Mide 5 metros de ancho e 370 metros de lonxitude. Durante moito tempo o seu arco central, cun van de 43 metros, foi o de máis luz de España.

Foi declarada monumento histórico por Decreto da xefatura do Estado o 6 de abril de 1961, publicada no BOE o 18 de abril dese mesmo ano.

Na actualidade, e trala súa peonización en 1989, é un dos tres símbolos principais da cidade xunto coas Burgas e a Catedral de San Martiño.
O tren turístico das termas pasa pola Ponte Romana.

A Ponte do Milenio - Ourense

Campus Universitario - Ourense

Playa de Samil - Vigo

Ourense